Z uwagi na ustawienia prywatności nie wszystkie dane tego użytkownika są widoczne

Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki


Siwe niebo Hermonu milczy,
ponieważ twarze upadłych aniołów
ukryły się w mroku. Ośnieżone
szczyty pamiętają podbój giganta.

Mieli dużo imion. Nie wolno wymawiać,
kiedy, niegodni cywilizacji, ostrzą kły
i pazury. Na nich skupiony jest gniew
strażnika - przedwczesnego cienia.

Reszta, to dzieci chowane przez wilki;
bezbronne dłonie przechwyciły tajemnicę,
która znowu zmieni porządek świętej rzeki.

Czy zmieni - jestem naznaczona lękiem
Ilość odsłon: 907

Komentarze

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

sierpień 15, 2019 23:33

mars: pożegnałam się z cytatem. I tak nie ocalę świata.

sierpień 14, 2019 23:36

Nagromadziłaś frazy i metafory, by w czytelniku wywołać niepokój. Dobry kierunek, też tak robię ;-) Trochę cytat mi haczy.

Ada

2-42-42-42-42-42-42-4

sierpień 14, 2019 23:14

Leszku, wiersz można odczytać dosłownie, ale można dopasować do codziennej rzeczywistości. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam:)

sierpień 14, 2019 18:12

O Wzgórzach Golan wiedziałem od wielu lat, o górze Hermon i jej legendzie właśnie się dowiedziałem, to ciekawe i niebezpieczne miejsca, warto pisać i czytać
Pozdrawiam