Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

Przez wiersz idę do ciebie, przez wszystkie litery,

kruczę przez zaległy chłód pomiędzy wersami,

przez wszystkie pętelki idę z gardłem ściśniętym,

gdzie śmierć siebie łyżeczką odmierza i karmi


wiersze, jak ten, który właśnie czytasz - wiersz drogi

do ciebie, który mógłby się kończyć skrzydłami

nabiegłymi krwią, niczym dwie różowe kromki

nieba, i wszystkimi niedopowiedzeniami.







https://www.youtube.com/watch?v=V35cxutR7gc

Ilość odsłon: 4397

Komentarze

sierpień 01, 2019 10:19

Dziękuję.

sierpień 01, 2019 08:50

Bardzo ładnie skonstruowany wiersz. Prosta treść a ładnie podana. Całość podoba mi się
Pozdrawiam

lipiec 29, 2019 11:02

Dziękuję Tutejsza :)

Konto usunięte

2-5

lipiec 29, 2019 08:36

Wiersz jednocześnie z drogi i zdrożny. Kruczy (odgłos wydawany przez żurawie) i kluczy. Skrzydła nabiegłe krwią - no... ja się wstydzę powiedzieć, o czym to, według mnie. Poeta tym pisze, tak naprawdę. I dwie różowe kromki nieba - a tu jego słowa trafiają.
Ładne i delikatne jak wykwintna koronka.

Konto usunięte

2-5

lipiec 29, 2019 08:24

Mnie najbardziej się podobają
"dwie różowe kromki nieba",
ale ja to zawsze... ;)

Piękny jest
Twój o wierszu wiersz.

Pozdrowionka :)

lipiec 29, 2019 00:44

Mi nie jest.

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-2

lipiec 29, 2019 00:39

Jest mi trudno rozstrzygnąć który z was ma racje.

lipiec 29, 2019 00:38

Waldemar, idź do lekarza od oczu, jak widzisz podobieństwa.

Konto usunięte

2-22-22-22-22-22-22-2

lipiec 29, 2019 00:37

Po przeczytaniu obydwóch. Widzę pewne podobieństwa!

lipiec 29, 2019 00:35

Chciałbyś.