Tomku, Davidzie, dziękuję, pozdrawiam serdecznie:-)

...się czytało

Pozdrawiam

Aaa, ten ładny jest. Ciepły, nawet *sznur w ręku kominiarza nie przeraża. - Tej lekcji jeszcze nie przerabiałem, mam małe dzieci...
Pozdrawiam.

Dziękuję, Leszku!

*że

Zacznę od Pań, miło mi, ze do mnie zajrzałyście:-)
Lucynko, ciekawa interpretacja, ale nie chodzi o nic tak okropnego;-)
Joasiu, bardzo dziękuję!
Imre, masz takie ładne ścieżki interpretacyjne. Wiele wnoszą Twoje komentarze pod wierszami autorów. To piękny dar! Dziękuję za nominację!
Milo, bardzo się cieszę i dziękuję za wszystkie wskazówki, które otrzymałam na nieistniejącej już poemie!
Paweł D., dziękuję:-)

Bardzo mi się podoba.
Gratuluję.
Pozdrawiam

Dobry wiersz i trafne nawiązanie do Zagajewskiego
Pozdrawiam

Bardzo pięknie tu u Ciebie, choć miejscami niepokojąco. Intryguje mnie motyw sznura w ręku dziecka, "pewnie byś zarzucił na drzewo, zmieniając stopień wtajemniczenia". To mnie trochę przeraziło, ale potem pomyślałam - "niech to będzie huśtawka, proszę Boże, niech to będzie huśtawka!"
No, a teraz idę poznać te ślimaki Zagajewskiego, bo nie pamiętam czy czytałam. Pewnie mi się odmieni odbiór Twojego wiersza, ale chciałam pobyć z nim najpierw sam na sam:)

Trafia, dobry wiersz.