pies i kot z Was obojga - czasami jedno drapie drugie po grzbiecie, czasami wbija pazury/zeby - mozna i tak..

Wiesz, jeden lubi, drugi nie lubi, a mnie się spodobała ta poezja spijana z jabolem a i krzywa specjalistka od loda.........Cóż, życie pełne blasków, szarości i błota. I jak tu się nie złościć, i jak tu czerwona lampka ma nie błysnąć?
Lubię obrazy słowne osadzone głęboko w realiach, a u Ciebie to znajduję.

Coś trochę z dostojewszczyzny, bohater obserwuje. widzi ale tez potyka się o własną
słabość

W puencie peel mówi o swej krzywej roli
nie zajmuje stanowiska ale mówi powinienem
a nie jestem lepszy no dużo pokory tak sobie czytam

Dziękuję za poświęcony czas.

dobrze podane.
to, czego w pierwszym odruchu nie można przyjąć. nie da się bezkrytycznie uznać za część krajobrazu, ale gdzieś tam istnieje i nie da się odczarować, przykryć pomadą.

A mnie się ten tekst nie podoba. Pozornie są to jakieś spostrzeżenia z ulicy zawierające drugie dno. Ale nie. To opis mizerii polskiej, zmierzający do ujawnienia mizerii peela. Tekst nie wyjaśnia, skąd w nim takie odczucia, nie ma żadnej puenty. Mnie na myśl przychodzi jedno wyjaśnienie, ale ono nie jest zbyt miłe, więc tym razem się powstrzymam od jego zaprezentowania.

Wykorzystywanie do podstawionych postaci imion naszych bliskich osób, to trochę jak nazywanie chomika Kubusiem.
Pozdrawiam

Zwięzłe. Wg mnie dobre. Bez rokokowych metaforek. "krzywa Ania" - bardzo fajne.
Pozdrawiam.

Aid - no tak już mamy. Błażej to samo powie Ci o mnie. Ale, jak już pisałam, ten wiersz bardzo mi się podoba, więc... nie marudź;)

Ewa: jak możesz tak mówić?! Ty! Ona lubi Twoje pisanie, Błażej - zgrywa się...