Portal Poemax jest prowadzony we współpracy ze stowarzyszeniem Salon Literacki

„Jedynie ostatnia miłość kobiety może nasycić pierwszą miłość mężczyzny”

Balzac


pijany swą własną młodością, strącam nektar z przebrzmiałych kwiatów

jestem drogą i źródłem, powrotem na jawę, jestem życiem i impertynentem

miesiącem miodowym, kwiatami polnymi, miłością prawdziwą i butną

rzuć łoże małżeńskie, poezję znad światów, ja będę tu czekał (och będę!)


nie myśl że zdołasz przeczekać, dopić się dna po jednym kieliszku

przedrzeć się z palącym gardłem, przez rozpacz tak słodką jak gorzką

choć powiem nie stroniąc sobie egzaltacji, patosu chłopięcego wieku

że móc dla ciebie serce wyjałowić - tak, byłaby dla mnie to rozkosz

Ilość odsłon: 71

Komentarze

czerwiec 02, 2025 21:31

Stylizacja na Romantyzm - trochę przeterminowane. To "(och będę!)" dodaje egzaltacji, ale i niestety komizmu. Chyba, że o to chodziło. Przydałaby się konsekwencja w interpunkcji. "nie stroniąc sobie egzaltacji" jest niepoprawnie pod względem frazeologii j.pol.

czerwiec 01, 2025 18:20

Dojrzała kobieta i chłopiec, Kojarzy mi się od razu z Macronem.
Chociaż Balzac żył wcześniej a pewnie znał takie związki.
Ciekawie to brzmi i zastanawia.
Pozdrawiam

czerwiec 01, 2025 10:57

Tekst nakłonił mnie do zastanowienia się, co sądzę o takim "układzie" jako kobieta, która może "obdarzyć ostatnią miłością". Dochodzę do wniosku, że to byłoby nie dla mnie. Skojarzenia z usynowieniem włączają raczej hamulce niż powody do dumy. Młodzieńcza egzaltacja - dobrze tu oddana - wywołuje uśmiech pobłażania, z czasem pewnie lekką irytację.
Dojrzałość jednak dojrzałości wymaga.

Dzięki za temat do przemyślenia
Pozdrawiam :)