"Najpierw przyszli po socjalistów, ale ja milczałem, bo nie byłem socjalistą."

Martin Niemöller

och, spójrzcie dziś na mnie przychylniejszym okiem

traktujcie jak żuczka spalonego słońcem

fragment rozbitej naiwnej dżdżownicy

z wielu zagrzebanych w ziemi pokotem

och, culpa, culpa, mea máxima culpa

chciałbym przeszyć na wylot me piersi i rzucić

sercem plugawym niby obrazą świętą

godną tylko Boga samego lub trupa

och, taki to dzisiaj pamiętnik dla młodych

taki to spadek że mówię - nie chciejcie

kochać co oni chcą żebyście kochali

to będzie dla serc waszych nędzny narkotyk

och, proszę nie mówcie o mnie - nazista

ja miałem rachunki, za prąd i za wodę

moralność to jeden jest czczy oksymoron

widzieć z daleka, a nie widzieć z bliska

och, bo co to był dla mnie Salwador

(ziemia nazwana wprost mesjanistycznie

prawie jak gdyby w ogromnym teatrze

motto chciał podrzucić autor)

och, to sprawy są wielkie i puste

gdzieś za Atlantykiem, gdzieś na antypodach

najgorzej że zło to nie szkarłatny szatan

a zwykły przechodzień w fioletowej bluzce

och, walcz o moralność swą w takim klimacie...

czuję się słaby i nad wyraz samotny

nie w skali mieszkania, osiedla czy miasta

lecz jakbym nie wchodził w żadną generację

och, wiem, będziecie w głowie krzyczeć: winny!

będziecie się brzydzić mym haniebnym strachem

jeżeli w ogóle będziecie - pomyślcie

że w złych czasach dobry to znaczy być dziwny

och, niosę pochodnię swej solidarności

z wszystkimi takimi jak ja dziwakami

a głownię pokrywają kości

i płomień już ledwie się pali