Tak Tutejsza, to wręcz z mojego ogródka. :) Kiedy magnolia już zgubiła liście, chryzantemy, uśpione całą wiosnę i lato, zaczęły dumnie puszyć się kwiatami. Wyjątkowo "rozeszły się" jeśli chodzi o kwitnienie.

Pozdrawiam serdecznie

Zastanawiałam się, gdzie mógłby mieć miejsce ten obrazek. Magnolie zazwyczaj pod płotem widzę, a chryzantemy w środku jesiennego ogrodu (nie idźmy utartym szlakiem, że na cmentarzu). I tak jakoś je widzę: magnolia jako Kopciuszek wśród tych matron chryzantem. Gdzieś obok dynia, więc bal będzie. Ciepły wiatr pełen szeleszczących liści już o tym gwiżdże... :)

Dziękuję za uwagi. Faktycznie, nagość jest tutaj jakby dwa razy. Postaram się o nową wersję. Pozdrawiam serdecznie.

Nie znam się na krótkich formach, jest delikatnie i eterycznie. Czy ta nagość nie jest zbyt dosadnie wyrażona? Tutaj moja szybka wariacja.

wśród chryzantem
liście opadają
z magnolii

lato
poeta umiera
bo go stać

wiosna
fizyk umiera
nieskupiony

zima
chemik umiera
wbrew zasadom

jesień
matematyk umiera
w nieskończoność

Panie Zenonie, Lena przepraszam, że pod twoim tekstem, pan najwyraźniej mocno sfrustrowany i bije na oślep, żeby sobie ulżyć, słabe to, proszę pana.
Pozdrawiam

Nie dziwię się, że komentarzy brak. To haiku powinnaś nazwać /285-i też beznadziejne/. Widać, że zajęta jesteś na tym portalu INNYMI SPRAWAMI a na poezję nie masz czasu i talentu.